Paryż, Salle Pleyel
Występ Rafała Blechacza zakończył tegoroczny sezon pianistyczny Salle Pleyel. Laureat słynnego warszawskiego Konkursu Chopinowskiego z roku 2005 (oraz czterech innych nagród specjalnych), który wygrał ten konkurs równo trzydzieści lat po swoim rodaku Krystianie Zimermanie, buduje solidną karierę międzynarodową.
Na początku zagrał pierwszą Partitę Bacha na klawesyn, do której podszedł z dużą pewnością siebie. (…) Wykonanie Sonaty K 570 Mozarta tak samo jak poprzedni utwór został zagrany bez przeciągania, z dużą szczerością, czy to w świeżości i figlarności pierwszej i trzeciej części, czy też w melancholii Adagio w części środkowej.
Rafał Blechacz zamknął pierwszą część programu muzyką francuską, w tym przypadku tryptykiem na fortepian Claud’a Debussy’ego. Wykonanie cechowała ogromna różnorodność w sposobie gry, ekspresyjność, a nie tylko czysto cyfrowe odtworzenie (łącznie z Toccatą), bez nadużywania pedału, co skłania do pochwał.
Jako, że rocznica zobowiązuje, na drugą część koncertu złożył się właśnie bukiet utworów Chopina. Blechacz żegluje tutaj po znanym sobie terenie. (…) była to wielka sztuka, zarówno, jeśli chodzi o konstrukcję pierwszego Scherzo, jak i szlachetność tańców takich jak Mazurki i słynny Polonez „heroiczny”. W ostatnim utworze pianista używa rubato z umiarkowaniem. Widoczna jest także przyjemność, jaką czerpie z gry, a poza tym potrafi być majestatyczny ale bez ciężkości. Liczna i entuzjastyczna publiczność prosi o więcej i otrzymuje od polskiego pianisty dwa bisy: Nokturn Chopina oraz III część z Sonaty op. 2 n°2 Beethovena.
/Paryż, 15.06.2010, Jean-Baptiste de La Taille /